Sunnudagsmorgunn, síðasti dagur í átta daga gönguviku rann upp. Þokan læddist við sjóinn og óljóst hvort hún hygðist hörfa fyrir sól og vindum. Inn til dala var hinsvegar talsvert bjartara og lengst af gengum við í glansbjörtu, en við efstu tjörnina á Ups ofan Tandrastaða þvældust þokuslæðurnar um okkur og sveipuðu tjarnirnar dulúð. Tjarnirnar geyma ríkulegt fuglalíf og sérlega glæsilegan gróður sem myndar krans um hverja og eina og auk þess vaxa í þeim vatnajurtir sem ýmist fljóta um vatnsborðið eins og nykran eða skjóta stráum sínum upp fyrir yfirborðið eins og sýkjamarinn. Í sefinu leyndust líka óðinshanar og talsvert af öndum syntu um. Þeim líkaði ekki ónæðið af fólkinu, hófu sig til flugs og létu sig hverfa. Ofar gláptu kindurnar á okkur yfir melhryggina en tóku styggar á rás þegar við nálguðumst. Á Upsinni og víðar eiga talsvert margir rjúpnakarrar óðul, láta mikið á sér bera og ropa um leið og þeir fljúga upp. Þar safnast oft fjöldi grágæsa saman með unga sína þegar þeir stálpast. Tjarnasvæðið er í berghlaupi úr Skeiðfelli, en landslag og lífríki slíkra svæða er afar fjölbreytt og heillandi. Eitthvað hefur svo skriðjökullinn komið að því að fullkomna verkið.
Þátttakendur í ferðinni voru ellefu talsins, en aðalstraumurinn lá til Mjóafjarðar þennan dag um Miðstrandarskarð og sjóleiðina með skemmtibátnum Skrúð.
Ljósm. Ína D Gísladóttir