Ég lagðist til svefns í fullkominni óvissu um það hvað biði mín þegar ég vaknaði á sjötta tímanum til þess að huga að veðri fyrir boðaða hefðbundna páskagöngu á vit páskasólar eða annarra þeirra dásemda sem náttúran kynni að luma á. Í norðan þræsuspá má alls vænta. Það lyftist því á mér brúnin þegar við mér blasti logandi fjarðarbotinn í fyrstu geislum morgunsólar þar sem ég stóð ferðbúin á tröppunum. Þetta árið eru páskarnir frekar seint og því var sólin komin upp þegar lagt var af stað og enginn sólardans, en páskasólin baðaði engu að síður göngufólkið í ljóma sínum og morguninn var dýrðlegur. Það var ekki frítt við að þeir sem lúrðu frameftir rengdu göngufólkið um frásagnir af veðurblíðunni en meðfylgjandi myndir frá göngunni sanna að enginn var svikin af því að vakna snemma. Upp úr klukkan átta þegar við vorum komin í hús skipti um veður, það byrjaði að mugga og það hefur snjóað nær allan daginn. Að venju voru rifjaðar upp sagnir sem tengjast Páskahelli en þar kasta selir hömum og ganga til gleðileika á stórhátíðum. Þegar best lætur og páskar eru rétt haldnir eru möguleikar á því að sjá þaðan sólardans þegar sólin fagnar upprisu frelsarans.
Ína D Gísladóttir